Translate

zondag 29 november 2015

Wetenschap VS komt eindelijk tot inzicht alle proefdier mensapen mogen met pensioen ( video )




Jarenlang werd in de VS volop onderzoek gedaan op chimpansees. Goed nieuws voor de dieren die nog altijd voor wetenschappelijke doeleinden werden vastgehouden: ze mogen met pensioen.
Bron : www.aap.nl
 
                                                                               
Nadat twee jaar geleden al werd gestopt met het onderzoek op het overgrote deel van de chimpansees in de National Institutes of Health (NIH), wordt nu het volledige programma stopgezet. Vijftig chimpansees werden nog in bewaring gehouden voor eventueel toekomstig onderzoek, maar ook deze groep wordt nu naar een speciale opvang gebracht.
NIH-directeur Francis Collins schrijft in een gelekte memo vorige week dat de vijftig chimpansees niet langer nodig zijn, aangezien er in de afgelopen drie jaar geen onderzoeksaanvragen zijn geweest van wetenschappers. Slechts één verzoek kwam binnen, maar dat werd later ingetrokken.


“Wetenschap is zelf tot het inzicht gekomen”

David van Gennep, directeur van Stichting AAP in Almere, is erg blij met het nieuws. “Het is in de eerste plaats natuurlijk fantastisch voor de chimpansees dat ze nu niet meer in die ellende hoeven te zitten,” zegt Van Gennep, “maar wat misschien net zo belangrijk is, is dat de wetenschap zelf tot het inzicht is gekomen dat het niet langer nodig is om mensapen voor onderzoek te gebruiken.”
In Nederland is het al sinds 2003 niet meer toegestaan om biomedisch onderzoek te doen op mensapen, en steeds meer landen hebben de afgelopen jaren die trend gevolgd. De Amerikaanse NIH gingen in 2013 overstag, maar wilden nog een kleine groep behouden voor het geval er in de toekomst sprake zou zijn van een noodsituatie in de volksgezondheid, of als zo’n onderzoek ten goede zou komen aan in het wild levende chimpansees.

Peter Walsh, ecoloog aan de University of Cambridge, is het oneens met de beslissing van de NIH, zo laat hij weten aan Sciencemag. Zijn onderzoek richt zich op het ontwikkelen van een ebolavaccin voor wilde gorilla’s en chimpansees, en daarvoor zouden de dieren onmisbaar zijn. Van Gennep noemt dat discutabel. “Voor mij klinkt het als het zoeken naar een reden om de achterdeur open te houden. Ik houd meer van de Nederlandse aanpak. Wij zeggen: nee, het is onder geen enkele omstandigheid toegestaan om onderzoek te doen op mensapen.”

Veilige haven

Hoe gaat het nu verder met de dieren die lang in gevangenschap werden gehouden? De NIH zijn al een tijd bezig om eerder gepensioneerde chimpansees te verhuizen naar Chimp Haven in Keithville, Louisiana (in de video hierboven). Lastig, omdat het in totaal om zo’n driehonderd dieren gaat, inclusief de laatste vijftig. Die capaciteit heeft Chimp Haven nu nog niet, maar de opvang zal het komende jaar uitbreiden. De mensapen kunnen niet meer terugkeren in het wild, maar in Chimp Haven kunnen ze nu na jarenlang gedwongen in overheidsdienst te hebben ‘gewerkt’, eindelijk vrij ademen in de bosrijke buitenlucht en zich vermaken met andere chimpansees.





zaterdag 28 november 2015

Video: Wereldwijd 52 miljoen ezels en muildieren bijna allemaal voor zwaar werk als trek-en pakdieren



http://www.thedonkeysanctuary.org.uk/webcams   WEBCAMS EEN MUST SEE !! ZO  LEUK

https://www.flickr.com/photos/23335593@N05/albums/72157654575061684  VEEL FOTO'S
Engeland
  • Ierland
  • Cyprus                                
  • Italië                                             
  • Spanje
  • Griekenland
  • Portugal
  • Roemenië             
  •      Egypte                               
  • Ethiopië
  • India
  • Kenia
  • Mexico                                            
  • China
  • Andere Landen

  • Wereldwijde ezel hulp

    The Donkey Sanctuary werkt over de hele wereld om de condities voor werkende ezels en muildieren te verbeteren. Onze projecten variëren van het onderzoeken van tropische ziektes tot het opzetten van mobiele klinieken en toevluchtsoorden. Hier krijgen ezels en muildieren gratis geneeskundige behandelingen en adviseren we eigenaren over zorg en voeding voor ezels en muildieren. Ook onderzoeken we verschillende transportmethodes voor ezels en muildieren in Europa.



    Veel ezels en muildieren in ontwikkelingslanden

    In 2006 waren er wereldwijd zo’n 52,5 miljoen ezels en muildieren. Het merendeel van dit aantal leeft in ontwikkelingslanden. Door de onophoudelijke droogte is het sterftecijfer van vee hoog. Hierdoor worden ezels op het platteland en in de stad steeds vaker gebruikt als trek- en pakdieren.
    Ezels worden gebruikt voor zwaar werk en in veel gevallen helpen ze families met hun dagelijkse klusjes zoals water dragen, landbewerking en vervoer naar de markt. De ezel wordt daarom vaak geclassificeerd als het werkpaard van de armen. De ezels zijn dus een grote steun voor hun eigenaren.   

    donderdag 26 november 2015

    In Nederland worden jaarlijks 2 miljoen konijnen in de 'hel' van de konijnenindustrie gedood ( video )



    Fakkeltocht tegen de uitbreiding van een konijnenfarm
    Persbericht van Stichting Konijnen in Nood:


    Stichting Konijnen in Nood organiseert op zaterdag 28 november 2015 een fakkeltocht tegen de uitbreidingsplannen van Hendriks Rabbit Farm te Raalte.
    Het is voor konijnen in Nood een doorn in het oog dat de gemeente heeft besloten om geen milieueffectrapportage (m.e.r.) te maken. ...

    Hiermee maken zij de weg vrij voor de komst van nog eens 400 moeder konijnen en 4.750 jonge vleeskonijnen, die elke 11 weken op transport worden gezet naar buitenlandse slachthuizen.

    Wij willen dan ook iedereen oproepen om mee te lopen in de fakkeltocht die zal beginnen voor het gemeentehuis aan de Zwolsestraat in Raalte en zal eindigen bij de konijnenfarm aan de Pleegsterdijk 28A.


    Stichting Konijnen in Nood
    Konijnen in Nood is een jonge en actieve dierenrechtenorganisatie, die zich richt op de producent, de verkoper en de consument van het konijnenvlees.
    Met de campagne 'Kerst konijn van tafel' probeert de organisatie de consument ervan te weerhouden om geen konijnenvlees te kopen en zo de vraag naar dit zeer dieronvriendelijke product fors te verminderen.

    De organisatie van de fakkeltocht wil benadrukken dat dit protest een vreedzaam en ingetogen karakter heeft.
    De Partij voor de Dieren van de provincie Overijssel zal ook meelopen met de fakkeltocht en de bekende schrijfster Yvonne Kroonenberg zal een toespraak houden.
    Iedereen is van harte welkom en wij hopen uiteraard op een grote opkomst, zodat wij een duidelijk signaal kunnen afgeven aan zowel de gemeente als aan de eigenaren van de konijnenfarm.

    Graag zien we je terug in Raalte bij de fakkeltocht van Stichting Konijnen in Nood
    Voor meer informatie:
    Stichting Konijnen in Nood
    www.facebook.com/St.KonijneninNood/
    www.konijninnood.nl
    06-24 23 6999

    Het konijn heeft in Nederland over de jaren de status van gezelschapsdier verworven. Steeds meer mensen verdiepen zich in het gedrag, de gezondheid en de behoeften van hun konijn. Zo anders is dat in de commerciële konijnenhouderij, waar konijnen massaal worden gefokt en vetgemest zonder oog voor de levenskwaliteit van het dier. Door deze aanpak kunnen ze in 11 weken tijd worden klaargestoomd en vervolgens gedood voor de vleesindustrie.
     
    Op deze website zie je de verborgen wereld van de konijnenvleesindustrie, de konijnenhouderij sector geeft ze4f aan dat het imago in de maatschappij over de konijnenhouderij niet positief is. Na het lezen van deze site kun je zelf je conclusie trekken.


    Konijnenleed in Nederland, de ware Christmas victimas!
    In Nederland 'leven' op dit moment meer dan 326.000 konijnen in donkere, kale en vaak smerige schuren, voor de buitenlandse vleesindustrie. Konijnen die voor de vleesproductie worden gefokt en vetgemest komen in hun leven nooit buiten, zullen nooit vers gras eten, de wind voelen of een hol kunnen graven. Vele natuurlijke behoeftes kunnen ze niet vertonen in de kooien van de konijnenhouderij. De eenzijdige voeding met droge korrels zonder verse groeten, hooi of stro, veroorzaakt vaak spijsverteringsproblemen, soms met de dood als gevolg.
    Met de omstandigheden en de gezondheid van de konijnen in de konijnenhouderij is het bedroevend gesteld in Nederland. Door het eenzaam opsluiten van voedsters (moederkonijnen) ontstaat er stress en agressie, zeker wanneer ze gescheiden worden van hun pasgeboren kroost. Dit gebeurt al na 4 weken en 7 keer per jaar.
    Na een verblijf van 1 jaar op de farm wordt de voedster gedood omdat ze niet genoeg jonge vleeskonijnen meer werpt, ze is letterlijk op.
    Vergeten groep dieren binnen de vee-industrie
    Wat veel mensen niet weten, is dat er jaarlijks 2 miljoen konijnen worden gedood voor de konijnenvlees productie, die in Nederlandse konijnenhouderijen zijn geboren en worden vetgemest.
    Dit aantal is maar een schijntje van het werkelijke aantal konijnen dat in Nederland wordt gefokt maar niet de slachtleeftijd van 11 weken haalt
     


    Stichting Konijnen in Nood
    Er was geen enkele organisatie die zich uitsluitend met de konijnen in de vee-industrie bezighield, Konijnen in Nood vond dat het hoog tijd werd dat er meer aandacht besteed zou worden aan het lijden van konijnen in de konijnenhouderij.
    Daarom is Stichting Konijnen in Nood in maart 2011 opgericht om op te komen voor de meer dan twee miljoen konijnen die jaarlijks lijden in de konijnenhouderij.
    De kracht van Konijnen in Nood
    Konijnen in Nood is zowel actief als informatief bezig om aandacht te vragen voor deze vergeten groep dieren binnen de vee-industrie.
    Zo demonstreren we op de locaties waar het konijnenleed zich dagelijks afspeelt, namelijk de 70 konijnenhouderijen in Nederland. Maar ook staan vrijwilligers van Konijnen in Nood op festivals en jaarmarkten om mensen door middel van een informatiestand te informeren.

    Hartverscheurende video: Chimpansee Candy zit al 40 jaar alleen in een stalen kooi ( protesteer )



    Candy, een chimpansee in Amerika, heeft al haar hele leven – meer dan 50 jaar – mensen moeten amuseren. In haar jongere jaren deed ze mee in podiumacts met andere chimpansees en moest ze contact maken met de bezoekers van het pretpark, wat door haar eigenaar werd gerund. Nu woont ze in het pretpark Dixie Landin’, in Baton Rouge, in de Amerikaanse staat Louisiana.
    chimpansee Candy
    Candy in haar kooi | Screenshot video
     
    Het gaat niet goed met Candy. Stephen Wells, directeur van dierenrechtenorganisatie Animal Legal Defense Fund: ( ALDF)
    “De omstandigheden waaronder Candy leeft zijn onacceptabel. Ze leeft al meer dan 40 jaar alleen in een metalen kooi met spijlen, met een paar speeltjes, maar zonder nestmateriaal en zonder interactie met andere chimpansees. Candy heen en weer zien schommelen in haar kooi, toont de effecten van eenzame opsluiting en de onthouding van basisbehoeften voor een intelligent, sociaal dier”.
    Locale en federale authoriteiten hebben Dixie Landin’ herhaaldelijk gewezen op het overtreden van dierenbeschermingswetten. De problemen die zich voordoen zijn onder andere het gebrek aan veterinaire zorg, het opslaan van Candy’s voedsel in een ruimte vol met afval, het voeren van Candy uit bakken waaraan ze zich zou kunnen verwonden en te weinig afstand tussen Candy en het publiek, wat het mogelijk maakt dat bezoekers dingen in haar kooi gooien, zoals brandende sigaretten.
    Animal Legal Defense Fund (ALDF), een Amerikaanse organisatie die zich juridisch inzet voor dierenrechten, heeft een rechtszaak aangespannen tegen Sam Haynes, de eigenaar van Candy en pretpark Dixie Landin’. ALDF beschuldigt Haynes ervan de federale Endangered Species Act (ESA) te overtreden door Candy eenzaam op te sluiten en haar te verwaarlozen. De zaak zou een precedent kunnen scheppen voor de juridische bescherming van andere chimpansees, waarvan experts het er over eens zijn dat ze net als mensen kunnen lijden en ervaringen kunnen hebben.


    ALDF vertegenwoordigt de Coalition of Louisiana Animal Advocates (Coalitie van Luoisiana Dierenbeschermers) en Cathy Breaux en Holly Reynolds, twee dierenbeschermers, die al 30 jaar voor Candy’s vrijheid vechten.

    http://www.bluebayou.com/contact-us.html   protesteer online

    woensdag 25 november 2015

    300 diersoorten door plastic afval met uitsterven bedreigd




     

    Microplastics: piepklein, maar een enorm probleem


    Ze zijn overal. In vis. In je tandpasta. In honing. Microplastics: piepkleine stukjes plastic die grote problemen veroorzaken. Wat te doen?

    Tegenwoordig gebruiken we een breed scala aan verschillende soorten plastics. Doordat plastic gemakkelijk vervormd kan worden, kunnen we het voor allerlei zaken gebruiken. Wanneer je een supermarkt inloopt, kun je dan ook niet meer om het plastic heen. Van shampooflessen tot groenteverpakkingen, echt alles zit in plastic verpakt. Het voordeel van de multifunctionele inzetbaarheid van plastic wordt echter overschaduwd door een steeds groter wordend probleem: milieuvervuiling door plastic afval. Op wereldschaal wordt er ieder jaar ongeveer 250 miljoen ton aan plastic geproduceerd, waarvan 40 procent gebruikt wordt als verpakkingsmateriaal. Hoewel veel van het gebruikte plastic wordt gerecycled, belandt nog steeds een groot deel onbedoeld in de oceaan. Zo dreven er bijvoorbeeld in 2008 zo’n 752.100 stukjes plastic per km² in de Stille Oceaan. Wanneer plastic afval in zee belandt, is dit slechts het begin van het probleem.

    Wat een vreselijke foto. Hopelijk heeft iemand het dier gered

    Plastic Soup Foundation
    http://www.plasticsoupfoundation.org/

    De Plastic Soup Foundation zet zich in om de vervuiling van zeeën en oceanen door plastic afval te verminderen. Dit doet zij door meer bewustzijn onder consumenten te creëren en door de productie van plastic producten te verminderen. Ook brengt de stichting meerdere grote partijen bij elkaar, om samen een oplossing voor dit wereldwijde probleem te bedenken.
     
    Hoe plastic microplastic wordt
    Het plastic afval dat het milieu vervuilt, bestaat onder meer uit polypropeen, polystyreen, polyetheen, PET en PVC. Het vervelende aan deze plasticsoorten is dat ze, eenmaal in het milieu, in kleinere fragmenten uiteenvallen. Dit gebeurt onder invloed van UV-straling en slijtage door bijvoorbeeld zeeslag. De kleinere fragmenten worden vervolgens door zeestromen en stormen over de gehele wereld verspreid. Aangezien de meeste plastics niet biologisch afbreekbaar zijn, blijven deze kleinere stukken in het milieu ‘rondcirkelen’. Vervuiling door plastic afval is hierdoor een wereldwijd probleem. “Op dit moment worden er bijna 300 diersoorten met uitsterven bedreigd doordat ze door plastic afval sterven,” aldus Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation (zie kader). Grotere dieren, zoals zeeschildpadden raken verstrikt in achtergelaten netten, waardoor ze uiteindelijk stikken. Ook gehele albastroskolonies sterven uit, als gevolg van plastic afval in hun milieu. “Van alle stormvogels heeft maar liefst 95 procent stukjes broodtrommelplastic in hun maag,” geeft Westerbos als voorbeeld.


    De allerkleinste stukjes plastic veroorzaken de grootste problemen. Zodra plastic afval in rivieren en oceanen terechtkomt, begint het uit elkaar te vallen. Het afval valt in steeds kleinere stukken uiteen en uiteindelijk ontstaan er microplastics. Microplastics zijn stukjes plastic die kleiner dan 5 millimeter groot zijn. Doordat ze zo klein zijn, accumuleren ze gemakkelijk in het milieu. Ze vervuilen onze rivieren en oceanen en spoelen ook aan op het strand. Microplastics worden regelmatig door vissen voor voedsel aangezien. Ook zeevogels verwarren de kleine stukjes plastic met voedsel of eten vissen vol plastic. De vogels kunnen de stukjes plastic niet verteren en de hoeveelheid plastic in hun lichaam hoopt zich geleidelijk aan op. Hierdoor raken de vogels verzadigd en verstopt, waarna ze uiteindelijk overlijden. In totaal zijn er een hoop verschillende aquatische diersoorten die de microplastics verwarren met echt voedsel. En hierin schuilt ook direct gevaar voor de mens. Wij eten immers vissen die we uit dezelfde zee halen. Op deze manier krijgen ook wij microplastics binnen. Stel je eens voor dat elke vis die je eet vol met plastic zit. Hoe lang zou het dan duren voordat jij dezelfde klachten krijgt als een zeevogel?

    Feiten over microplastics
    – Plastic afval vergaat niet. Het eerste afval dat in de jaren 50 werd geproduceerd, bevindt zich nog steeds in ons milieu.
    – Microplastics kunnen een bron zijn van giftige stoffen.
    – Het toevoegen van microbeads in cosmetica is onnodig. Deze kunnen gemakkelijk vervangen worden door natuurlijke producten, zoals gemalen notenschillen en zoutkristallen.
    – Je kunt zelfs microplastics terugvinden in de honing van wilde bijen en zelfs in bomen die hoog in de Himalaya staan.
    – Via een app kun je gemakkelijk zien in welke producten microplastics verwerkt zijn.
     
    De gevaren van microplastics
    Tijdens de productie van plastics wordt gebruik gemaakt van allerlei additieven. Deze toevoegingen helpen bij het vormen van het plastic tot het uiteindelijke product. Zo wordt er in de plasticindustrie gebruik gemaakt van stabilisatoren, weekmakers, brandvertragers, pigmenten en vulstoffen. Doordat deze stoffen een laag moleculair gewicht hebben, kunnen ze gemakkelijk loslaten van de geproduceerde plastics en in water, lucht, voedsel en ook lichaamsweefsel terecht komen. Wanneer we microplastics binnenkrijgen, bestaat dus de kans dat aanwezige additieven in ons lichaam loslaten, waarna ze voor veel schade kunnen zorgen.
    Uit onderzoek is gebleken dat giftige en biologisch niet-afbreekbare stoffen (POPs: Persistent Organic Pollutants), zoals PCB’s en DDT’s zich gemakkelijk aan microplastics kunnen hechten. Deze giftige stoffen worden door het plastic uit het zeewater opgenomen. Wanneer vogels stukjes plastic eten, krijgen ze deze POPs ook binnen. Wetenschappers van de Universiteit van Tokyo hebben aangetoond dat er in het lichaamsweefsel van zeevogels bepaalde POPs aanwezig zijn. Dit waren dezelfde POPs als die zich, aan het door de vogels ingeslikte plastic, hadden gehecht. Dit onderzoek toont een extra gevaar van microplastics: ze kunnen gemakkelijk POPs aan zich hechten, en laten deze ook weer los. Hierdoor krijgen we bij de inname van microplastics niet alleen het plastic zelf binnen, maar lopen we ook grote kans om andere giftige stoffen binnen te krijgen.

    Microplastics in cosmetica
    Vaak staan wij er niet bij stil wat voor bestanddelen er eigenlijk zitten in alle producten die wij dagelijks gebruiken. Maar juist deze producten zijn een grote bron van microplastics. In veel cosmetica worden zogenaamde microbeads gebruikt. Dit zijn kunstmatige bolletjes die regelmatig worden toegevoegd aan producten. Zo bestaan veel gezichtsreinigers voor een deel uit een polyethyleen-schuurmiddel. Dit bestaat uit hele kleine plastic deeltjes; waaronder bolletjes en/of zeer onregelmatig gevormde microplastics. En zelfs in sommige tandpasta’s worden microbeads verwerkt. Dit is uiteraard niet gewenst, aangezien je bij het tandenpoetsen regelmatig wat tandpasta inslikt en zo ongemerkt microplastics kan binnenkrijgen. Bovendien belanden de microbeads uit al onze cosmetica direct in het milieu. Doordat de plastic bolletjes zo klein zijn, spoelen ze met gemak door onze afvoerputjes. Waterzuiveringsinstallaties zijn niet gebouwd op het filteren van microbeads en het gevolg is dat deze direct in het milieu terecht komen.


    Het drijvende afvaleiland
    Een grote misvatting over plastic vervuiling in de oceanen, is dat er in bepaalde delen van onze oceanen grote eilanden van plastic afval drijven. Doordat zeestromen een bepaalde richting opgaan, zou het afval dat in zee terecht komt met deze stromen meedrijven en ophopen in bepaalde gebieden. Hierdoor zouden er in deze gebieden grote afvaleilanden ontstaan, die zelfs vanuit de ruimte zichtbaar in beeld gebracht kunnen worden. Dit is echter niet het geval. In tegendeel. “Hoewel al het plastic afval lijkt te verdwijnen, wordt het echter opgebroken in allemaal hele kleine stukjes. Deze microplastics worden gemakkelijk verspreid. Er drijft op dit moment een heel dun laagje plastic over het gehele wateroppervlakte van onze aarde”, aldus Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation. Wanneer er wel zulke afvaleilanden zouden ronddrijven, was het plastic afval een stuk makkelijker op te ruimen.
     
    Wat kun je doen?
    Wanneer plastic afval eenmaal in het milieu terecht komt, is het erg moeilijk om het weer te verwijderen. Dit komt voornamelijk doordat het in kleine stukken uiteenvalt. In de jaren 50 kwamen de eerste plastic producten op de markt en het afval hiervan is er nu nog steeds. Wanneer we hier niets tegen doen, komt daar ieder jaar weer een enorme hoeveelheid bij. Het belangrijkste wat je zelf kunt doen is het beperken van de hoeveelheid plastic die je verbruikt. Per jaar gebruikt ieder persoon zo’n 100 kilo plastic. Veel hiervan is het zogenoemde single use plastic dat je, zoals de naam het al zegt, slechts één keer gebruikt. Denk bijvoorbeeld maar aan het plastic folie wat je om een komkommer vindt, of de bakjes waarin wij onze vleeswaren kopen. Je kunt er heel gemakkelijk voor zorgen dat je minder van dit soort plastic gebruikt. Zo gebruik je per persoon gemiddeld zo’n 300 plastic tasjes per jaar. Dit kunt je voorkomen door altijd zelf een tas mee te nemen en deze ook vaker te gebruiken. Ook kun je ervoor zorgen dat je voortaan groente en fruit koopt dat niet in plastic is verpakt. Deze simpele handelingen kunnen al een groot verschil maken. Wees ook kritisch met cosmetica en andere producten. Vaak verwacht je het niet, maar zijn er toch grote hoeveelheden microplastics in je dagelijkse producten verwerkt. Wist je bijvoorbeeld dat latex verf voor 10 procent uit plastic bestaat? Als je meer informatie wilt over welke producten je liever niet kunt kopen, is er voldoende informatie te vinden op internet. Er zijn meerdere sites te vinden waarop je kunt zien in welke producten microplastics verwerkt zijn. Er bestaat ook zelfs een app, waarmee je producten in de winkel kunt scannen en direct kunt zien of er microplastics in verwerkt zijn.

    De oplossing?
    Daarnaast bieden driehoeksmosselen (Dreissena polymorpha) mogelijk een oplossing voor het microplastics-probleem. Deze dieren filteren hun voedsel, algen, uit het water waarin zij leven. Mogelijk kunnen zij ook ingezet worden om andere zaken uit water te filtreren. Bij Bureau Waardenburg wordt momenteel onderzocht in hoeverre driehoekmosselen ingezet kunnen worden om o.a. microplastics uit het milieu te filteren. Hiervoor hebben zij een experimenteel mosselfilter in een rioolwaterzuivering geïnstalleerd. “Wij denken dat de mosselen in staat zijn verschillende vervelende stoffen uit het water te halen, zoals medicijnresten, bestrijdingsmiddelen en microplastics,” aldus Dr. Wouter Lengkeek, directeur van Bureau Waardenburg. Hoewel het onderzoek nog in de kinderschoenen staat, zijn de eerste resultaten positief. “De analyse van vorig jaar hebben we gericht op het chemische aspect. Daar kwamen zeer veelbelovende resultaten uit. Dit jaar willen we ook inzoomen op de microplastics,” aldus Dr. Lengkeek.
    Er wordt dus hard gewerkt en nagedacht over een oplossing voor het groeiende (micro)plastic-probleem. Het opruimen van het plastic is daarbij slechts één aspect waar onder meer wetenschappers zich over buigen. Minstens zo belangrijk is het vinden van een beter alternatief voor plastic. Terwijl daar hard aan gewerkt wordt, ligt de bal voor nu even bij de consument. Dus: mag het als je de volgende keer boodschappen gaat doen een tasje minder zijn?

    dinsdag 24 november 2015

    Hartverwarmend: 'An apple a day'......van de hel naar de hemel ( Video )




    When Amara first came to Animals Asia’s Vietnam sanctuary in 2011, she wouldn’t eat all of her food.
    She had just been rescued from a bear bile farm in southern Vietnam, and wasn’t used to this new food. She would often throw it around. She was “stereotyping” – engaging in repetitive behaviours that serve no obvious purpose, often consistent with an inappropriate environment. It was almost as if, after a lifetime of bile farm rice gruel, she wasn’t sure what to do with these new options.

    Voorheen in de hel dat berengalindustrie heet

    Amara finds out an apple in her enclosure
    Amara’s reaction to food has been closely linked to her recovery.
    Amara eats an apple

    Now she is one of the first bears out of her den in the morning, grabbing any fruit she comes across with both paws. Those paws are still scarred – most likely from the snare that took her from the wild in the first place. 
    She especially loves apples, like the one she can be seen eating here.




    Bear Manager Sarah Dempsey said: 
    “Amara has really come into her own in the four years we’ve had her at the sanctuary. When she arrived, she was a lean, scrawny bear, who wasn't very interested in her food. It took time for her to get used to all the new tastes, textures and the presentation – she wasn’t used to having a bear-appropriate diet.
    “As she’s become more comfortable here, she’s put on weight, and seeking out fruits and vegetables is a highlight of her day. She’s now a healthy, happy bear. We don’t have to worry about her too much, and can just enjoy watching her splash about in the pool.” 
    If you are what you eat, then Amara is a healthy bear indeed.

    Amara eats an apple

    Amara is about to eat a tomato after finishing the apple

    zondag 22 november 2015

    Protesteer mee : Tijgerwelp gedrogeerd en tentoongesteld in openingsfestiviteiten casino ( petitie )


    Groot protest in de media in de Oost-Russische regio Primorski: daar gebruikte het casino Tigre de Cristal een Siberische tijgerwelp om de openingsfestiviteiten luister bij te zetten. Het bedreigde dier, een wijfje genaamd Crystal, was verdoofd met een middel dat dezelfde fysieke reactie opwekt als slaap. Bij dit type verdoving sluiten de ogen echter niet, maar ze worden glazig. Onder luide muziek werd het dier aan het aanwezige publiek getoond. Op de website van The Siberian Times, waar dit bericht onder meer te lezen was, zijn foto’s te zien van het comateuze dier.

    tijgerwelp
    De gedrogeerde Crystal | Foto: via thepetitionsite.com
     
    The Siberian Times meldt dat er van verschillende kanten commentaar kwam op het casino, dat nabij Vladivostok staat. Op de website van Vostokmedia werd bijvoorbeeld benadrukt dat de inwoners van Primorski zich massaal inzetten voor de bescherming van de Siberische tijger, waarvan er nog maar zo’n 500 in het wild leven:
    “De lokale bevolking zal ongetwijfeld hebben afgekeurd dat men een levende tijgerwelp onder luide muziek op het podium zette, alleen maar om het publiek te vermaken. Het casino komt nu in een kwaad daglicht te staan.”
    Een bezoeker van de Facebookpagina en online community We are from Vladivostok reageerde boos:
    “Het is frustrerend dat het casino meteen al een misdaad heeft gepleegd: dierenmishandeling.”
    Kunstmatige slaapEen bron binnen het casino verklaarde tegenover het Russische PrimaMedia:



    “Om de veiligheid te garanderen en te zorgen dat Crystal niemand zou bijten, is ze verdoofd. Omdat ze nog zo klein is, was een injectie niet mogelijk. Daarom heeft een dierenarts haar een vloeibaar middel toegediend met een fles. Ze heeft de gehele tijd geslapen.“
    Het hoofd van het Onderzoekscentrum voor dierziekten, Irina Korotkova, bevestigde dit:
    Het dier is kunstmatig in slaap gebracht met behulp van medicatie. Hierbij sluit het dier zijn of haar ogen niet. De medicijnen werken verdovend, sommige middelen hebben zelfs een pijnstillend effect, maar de fysieke toestand lijkt op die van slaap.”
    Sergei Aramilev werkt bij het Centrum voor de Amoertijger. Hij wil koste wat kost weten welk verdovend middel de tijgerwelp toegediend heeft gekregen:
    “Er zijn gevallen bekend waarin eigenaars hun dier slaappillen geven. We willen van dierenartsen weten wat de mogelijke gevolgen van de verschillende verdovingsmiddelen zijn. Schaadt de medicatie het dier? Raakt het dier verslaafd? De actie van het casino zeer afkeurenswaardig.”
    Gekocht voor entertainmentDe welp was gekocht voor 450.000 Russische roebel (ca. 6.500 euro) van de dierentuin van Oefa, waarna ze werd overgebracht naar een privédierentuin in Oessoeriejsk (nabij Vladivostok), een reis van 7800 kilometer. Ekaterina Zotova, de directrice van de dierentuin, verklaarde de gang van zaken in het casino:
    “Voorafgaand aan de show hebben we haar een verdovend middel gegeven. Dierenartsen gebruiken ditzelfde middel voor honden of katten als ze vervoerd moeten worden en het is volkomen onschadelijk. Dit was nodig om te voorkomen dat ze ziek zou worden, of agressief door de luide muziek. Roofdieren reageren nu eenmaal verschillend op zulke situaties. Bovendien was Crystal pas drie dagen eerder in Primorski aangekomen. Na de verdoving zakten de onderste oogleden van de welp omlaag. Dat heeft slechts 10 tot 15 minuten geduurd.”
    Zotova ontkent dat er sprake was van dierenmishandeling toen de welp tijdens het openingsfeest aan het publiek werd getoond:
    “Dit is een zeer kostbaar dier en we wilden absoluut niet dat haar iets zou overkomen. Ze is teruggebracht naar haar verblijf in de dierentuin. Ze is al sinds vanochtend vroeg aan het spelen, ze mauwt en haar eetlust is goed.”
    Men is van plan het dier ook voor andere evenementen in te zetten. Nadat de lokale media hadden bericht over de mishandeling van de tijgerwerp is de politie een onderzoek gestart naar het verdovingsmiddel dat aan de welp is toegediend.


    Petitie
    Om verder misbruik van Crystal voor entertainmentdoeleinden te stoppen is een petitie opgezet op The Petitionsite. Deze is hier te vinden en te ondertekenen.

    Bron ©PiepVandaag.nl Anne Douqué

    vrijdag 20 november 2015

    "Born Free' beren 20 jaar opgesloten in kooien eindelijk gered ( video )



    MOBIEL ZIEKENHUIS REDT BEREN

    Een bericht van Wildlife Friends Foundation Thailand (WFFT )

    Met dank aan: www.moonbears.nl

    WFFT heeft een mobiel ziekenhuis voor wilde dieren. De organisatie redt niet alleen dieren in het wild, maar zij gaan ook langs bij tempels en huizen waar dieren uit het wild worden gehouden. WFFT is het er niet mee eens dat wilde dieren in tempels en huizen gehouden worden. De enige mogelijkheid om deze dieren te helpen is: gaan kijken wat ze eventueel voor de dieren kunnen doen. Soms kunnen ze ervoor zorgen dat ze naar een betere plek worden gebracht, of soms kunnen ze door het WFFT-reddingsteam worden gered.


    Zo kreeg WFFT een tip dat er vijf beren in een tempel zaten. Een zesde beer was al door een ziekte overleden en gevild. Vijf beren waren achtergelaten in kooien; eén beer at niet meer, en een andere beer spuugde een groene substantie uit; en weer een andere beer was al zijn haar verloren. Van de resterende vijf beren was Kwan er een.
    Toen WFFT twee weken geleden een bezoek aan deze tempel bracht vond men de vier beren die nog in de kooien zaten. Die kooien waren erg smerig en er lag bedorven voedsel in. Eén beer was heel erg ziek en moest gelijk behandeld worden.

    De vier overgebleven beren zijn door ons gered en inmiddels verhuisd naar het WFFT-opvangcentrum! Van de zes beren die er eerst waren zijn er dus vier gered en twee helaas overleden. De vier beren zitten nu in ons opvangcentrum en er zal nog heel veel zorg aan hen besteed moeten worden om ze weer gezond en sterk te krijgen!

    De opvang

    http://www.wfft.org/bears-nocturnal-animals/treatment-of-bears-at-temples/

    donderdag 19 november 2015

    De noodklok luidt voor de berberapen .......je ziet de stropers lopen ( video )




    https://www.aap.nl/nl/jumamistzijnmoeder  PETITIE

    https://www.aap.nl/nl/bescherming-berberapen-in-marokko

    Bericht van Stichting AAP   

              Moki          
    Een aantal weken geleden was ik in Marokko, in één van de laatste natuurlijke leefgebieden van de berberaap. Daar werken we mee aan een heel bijzonder project om de berberapen die nog in het wild leven te beschermen. Ik liep ´s nachts mee met de guards die ervoor zorgen dat de aapjes niet gevangen worden. Weer zag ik hoe hard dit nodig is, want op de geheime camera’s zie je de stropers lopen…


     
                       Kleine Juma
    Het is fantastisch om te zien dat er nog babyaapjes in het wild opgroeien. Tegelijkertijd denk ik met weemoed aan Juma, Moki en Easy. Voor hun had het ook nog zo moeten zijn. Rennen door de bossen, je moeder plagen en de wereld ontdekken.
    Gelukkig helpt u mee om de illegale handel een halt toe te roepen. Ik ben u hier zo dankbaar voor want ik geloof écht dat we samen sterker staan!

    Zin in een rondleiding in Stichting AAP? 


    Pasfoto



    Vriendelijke groet,

    David van Gennep
    directeur Stichting AAP www.aap.nl
    Meer info hieronder:
                                                                     


    Quote uit het veld
    “Berbermama’s zijn uitstekende moeders en zullen hun jong niet zomaar afstaan. Daarnaast nemen ook de berberpapa’s hun verantwoordelijkheid en zij zorgen ervoor dat de jongen in de groep niets overkomt door ze veilig op hun rug te dragen. Je kunt je dus voorstellen dat het wegroven van een jong niet gemakkelijk is en dat er zelfs groepsleden voor gedood moeten worden.”
    Chantal Kapteijn, gedragsdeskundige, vertelt over het ijzersterke, beschermende moederinstinct bij berberapen. Lees hier haar blog.

    Berberapenweetje
    Het lijkt alsof berberapen geen staart hebben, maar dat ís niet zo.
    Als baby is hun piepkleine staartje nog zichtbaar, maar als ze ouder worden, verdwijnt dat stompje in hun dikke vacht. En dat is maar goed ook, want die staart zou eraf vriezen tijdens de koude winters in hun natuurlijke leefgebied; het Atlasgebergte.


                              



    woensdag 18 november 2015

    Bloedstollende redding onder politiebegeleiding van 4 bavianen en 1 poema uit Frans circus ( video )



    Bron: www.aap.nl

    Vier bavianen en een poema onder politiebegeleiding gered uit Frans circus

    Tijdens een politie-inval bij een circus nabij Bordeaux heeft Stichting AAP begin november vier bavianen en een poema gered. De gemoederen liepen zo hoog op dat de reddingsoperatie dreigde te escaleren. Inmiddels zijn de dieren onderweg naar Stichting AAP in Almere, waar ze kunnen bijkomen van alle commotie. Samen met de Franse collega-organisatie 30 Millions d’Amis zet AAP zich al tien jaar in om de dieren weg te krijgen uit het aftandse circus. Nu is het eindelijk gelukt. AAP-directeur David van Gennep laat weten opgelucht te zijn. “De sfeer was grimmig; er werden meerdere bedreigingen geuit aan ons adres en er werden bavianen losgelaten. Maar de dieren zijn nu veilig en daar gaat het uiteindelijk om.”
     
    De stank was ondragelijk. De aapjes zaten in hun eigen uitwerpselen.

    Dat er zoveel jaar overheen is gegaan voordat de dieren daadwerkelijk weggehaald konden worden, is geen uitzondering in de Franse circuswereld. Van Gennep: “Het is altijd een ingewikkelde zaak. De wetgeving omtrent het houden van circusdieren is moeilijk te controleren, onder andere omdat circussen niet lang op één plek blijven.” Wat de situatie extra complex maakt, is dat de emoties tijdens zo’n inbeslagname vaak hoog oplopen. Meer dan eens ontstaan er vechtpartijen of worden er worden de betrokken partijen ernstig geïntimideerd.

    Om uiteindelijk de dieren alsnog in beslag te kunnen nemen, werd er daarom in het geheim een grootschalige inbeslagname op touw gezet. Hierbij waren tientallen politieagenten op de been om zo de veiligheid van de betrokken partijen te waarborgen. Desondanks was de sfeer vijandig en emotioneel. Bij aankomst kreeg AAP bovendien een flinke teleurstelling te verwerken. “Tot anderhalve week geleden zaten er nóg drie bavianen en een panter in het circus. Die bleken vandaag op mysterieuze wijze verdwenen te zijn. Heel triest. Wat er met hen gebeurd is, zullen we waarschijnlijk nooit weten.”
    David tilt één van de bavianen naar buiten
    David tilt één van de bavianen naar buiten. Moet je dat kopje zien van het diertje. 'Wat gaat er nu weer gebeuren met mij?'
    AAP is opgelucht dat de overgebleven dieren wél zijn weggehaald uit hun oude omstandigheden, die ronduit afschuwelijk waren. De dieren zaten in smerige, gammele kooien en leefden in hun eigen vuil. Gebruikt voor shows werden ze overigens niet meer; ze dienden voornamelijk als bezienswaardigheid. Bezoekers konden langs de kooien lopen en letterlijk aapjes kijken. Bezoekers van het circus sloegen meerdere keren alarm bij AAP en 30 Millions d’Amis over de benarde situatie van de dieren, waarna bij de autoriteiten opnieuw werd aangedrongen op ingrijpen. Bij AAP krijgen de dieren een veilig thuis, waar ze in alle rust kunnen herstellen van hun akelige verleden.
    Deze zaak is een goed voorbeeld van de problematiek omtrent het gebruik van wilde dieren in de entertainmentindustrie. Van Gennep legt uit waarom het zo belangrijk is hier een permanente oplossing voor te vinden, het liefst op Europees niveau: “Momenteel is er wel normatieve wetgeving waar een circuseigenaar aan moet voldoen, maar die verschillen per land en zelfs per regio. Omdat een circus rondreist, is dit eigenlijk niet te handhaven. Bovendien verandert er dan niets aan het feit dat wilde dieren in het circus moeten leven, een omgeving die altijd afbreuk doet aan hun welzijn. De enige effectieve oplossing is daarom een totaalverbod op het gebruik van wilde dieren in het circus.”
    Baviaan doet kunstjes
    Dag in dag uit de zelfde dieronwaardige trucjes.
     

    maandag 16 november 2015

    Het verminken van biggetjes verleden tijd: Biggen behouden hun balletjes......


    Bron: www.varkensinnood.nl

    Biggen behouden hun balletjes

    Pasgeboren biggetjes werden tot voor kort gecastreerd, omdat de grote supermarkten dat zo wilden. Een wrede ingreep, zelfs als die verdoofd gebeurt. Dier&Recht daagde samen met Varkens in Nood de ene na de andere supermarkt voor de rechter. En met succes: geen supermarkt vraagt varkenshouders tegenwoordig nog om vlees van dieren zonder ballen. In Europa ontkomen 18 miljoen biggetjes per jaar aan een pijnlijke castratie dankzij Dier&Recht en Varkens in Nood.
    Miljoenen pasgeboren biggetjes worden niet langer wreed en zinloos gecastreerd. Een prachtig resultaat dat we alleen konden bereiken met de steun van donateurs. Samen kunnen we de dieren echt een beter leven geven!

    Berengeur

    Een mannelijke big mocht in de vee-industrie slechts enkele dagen zijn balletjes behouden. Jaar in, jaar uit werden in Nederland miljoenen pasgeboren biggetjes gecastreerd. De reden? Vlees van ongecastreerde varkens kan gaan stinken bij het bakken, berengeur heet dat.


    Preventief castreren

    De kans op berengeur is nog geen 2 procent, maar supermarkten lopen liever geen enkel risico. Dus raakten álle jonge biggen hun balletjes kwijt. Dier&Recht en Varkens in Nood wisten de supers er toch van te overtuigen: voor die minieme kans op stinkend vlees is biggencastratie volstrekt onnodig.

    Gecastreerd biggetje

    Een simpele geur test

    Wat is dan wel de oplossing? Heel simpel. Zodra het varken is geslacht, duwt de slachter even een heet ijzer tegen het dode dier. Hij ruikt onmiddellijk of dit 'stinkvlees' is of niet. Zo ja, dan gaat het dier eruit. Zo kan een eenvoudige geur test enorm veel dierenleed besparen.

     

    Europees voorbeeld

    Dier&Recht en Varkens in Nood kwamen met een oplossing waar iedereen blij mee is. De supermarkten, de varkenshouders en vooral de dieren zelf. Die oplossing slaat aan, we zijn een voorbeeld in Europa! Samen met onze collega-organisaties vechten we nu voor biggen met ballen in álle EU-landen. We willen dat ook de miljoenen Nederlandse exportbiggen niet langer de castratiepijn hoeven te voelen.
    Zo strijdt Dier&Recht met succes voor een beter leven van miljarden dieren. Doet u mee?
    Help de varkens in de vee-industrie!

    zondag 15 november 2015

    OMG ! Zwaar verwaarloosde buldog meer dood dan levend in Almelo aangetroffen



            Een inspecteur van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming heeft op een adres in Almelo een doodzieke Engelse buldog  aangetroffen. De hond was er zo slecht aan toe dat de dierenarts geen andere keuze had dan haar in te laten slapen.

    Na melding van verwaarlozing van een hond via landelijk meldpunt 144 ging de inspecteur poolshoogte nemen op het adres. Daar trof hij een Engelse buldog meer dood dan levend aan. De 14-jarige teef was zwaar vermagerd en had open, stinkende wonden aan haar poten. Ze kon zelf niet meer lopen en vertoonde uitdrogingsverschijnselen. Verder had ze ontstoken ogen en een groot gezwel op de ribbenkast.


    Onnodig lijden

    De inspecteur nam contact op met RVO*, die toestemming gaf om onmiddellijk met de hond naar een dierenarts te gaan. Met de dierenambulance werd ze overgebracht naar een dierenartsenpraktijk, waar bleek dat ze helemaal op was. De wonden waren geknapte gezwellen, de ogen zwaar ontstoken en het gezwel was hoogstwaarschijnlijk kwaadaardig. Om de hond verder lijden te besparen, heeft de arts haar in laten slapen.

    Geen geld

    De eigenaresse, die niet meeging naar de dierenarts, verklaarde geen geld en vervoer te hebben en daarom niet zelf met haar hond naar een dierenarts te zijn gegaan. Tegen de vrouw wordt proces-verbaal opgemaakt en ze draait op voor de gemaakte kosten.

    *De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO.nl) is onderdeel van het ministerie van Economische Zaken en ziet onder andere toe op de naleving van de Wet Dieren. Bij constatering van overtredingen kan deze dienst onder bestuursdwang maatregelen opleggen om de situatie van de dieren te verbeteren en/of de dieren in bewaring te laten nemen. Het Openbaar Ministerie bepaalt in iedere zaak of de betrokkene een strafbeschikking krijgt – vaak een boete – of dat de zaak voor de rechter zal worden gebracht.

    zaterdag 14 november 2015

    Ik ben in schok: Vandaag een klein ontroerend berichtje meer kan ik er niet van maken....sterkte!

    Ik ben in schok. Kan de verschrikkingen van de aanslagen in Parijs niet verwerken. Daarom lieve lezers plaats ik vandaag een klein ontroerend mooi, onvertaald bericht. Meer kan ik er vandaag niet van maken. Ik wens alle mensen die dierbaren hebben verloren en/of zijn gewond geraakt in deze onmenselijke daad heel veel sterkte.

    Police officers confront some very difficult situations on the roadways, and sometimes the cumulative impact can harden even the best of them. But Sergeant Darin Morgan of Norman, Okla., took the time to indulge his softer side last week when he came upon an injured Great Horned owl on the side of Interstate 35.
    12208547_965772566818568_7005520339237165136_n
    Courtesy Norman, Oklahoma Police Department / Facebook
    Sgt. Morgan pulled his cruiser over and looked down at one very frightened bird. He gently approached the owl from behind and wrapped her safely in a towel.
    With her talons somewhat immobilized, Sgt. Morgan was able to slip the little bundle of feathers into a backpack which he then secured in the front seat, and yes, he buckled her seatbelt.
    10613116_965772596818565_6013928514059491345_n
    Courtesy Norman, Oklahoma Police Department / Facebook
    The owl rode quietly without complaint as they set out for WildCare Okalahoma where she is currently undergoing treatment.
    “It is not everyday you see an owl in the front seat of a police car. Great work Sgt. Morgan!” said the department’s Facebook page.
    11222041_966499336745891_5527513360475778738_oIk ben
    WildCare Oklahoma/ Facebook
    WildCareOklahoma reports that the owl made it through a surgery to pin a broken wing, and is now recovering. The ultimate plan is to release the owl back to the wild once the wing is fully healed.

     

    woensdag 11 november 2015

    Stop de barbaren van het 'Burning the Bull' festival: een lange pijnlijke weg naar de dood ( Heftige video en foto's )



    Bron: World Animal Protection www.worldanimalprotection.nl

    https://actie.worldanimalprotection.nl/petitie_toro_de_jubilo_festival   PETITIE
    Red de stieren van het vuur – stop het Toro de Jubilo festival!


    Een lange en pijnlijke weg naar de dood

    Elk jaar wordt in november het Toro de Jubilo-festival gehouden in de Spaanse stad Medinaceli, nabij Madrid. Hierbij wordt ontvlambaar materiaal aan de horens van een jonge stier vastgebonden en met chemicaliën in lichterlaaie gezet. Het in brand steken van een stier tijdens het Toro de Jubilo Festival is pure dierenmishandeling.


    Rondom middernacht wordt een jonge stier het marktplein op gedreven en met een touw vastgebonden. Aan de hoorns van het dier worden ballen van brandgevaarlijk materiaal vastgebonden, doordrenkt met ontvlambare chemicaliën. Nadat de hoorns in brand zijn gezet wordt de doodsbange stier losgelaten, terwijl de vlammen rond zijn kop dansen.

    In paniek springt de stier rond als poging te ontsnappen van het vuur. Vlammen en vonken schroeien en verbranden het lichaam van het jonge dier. Ondertussen joelt de omringende menigte en lopen jonge mannen om de stier heen om het dier nog meer op te jagen.


    Het kan meer dan een uur duren voordat de stier zijn strijd met de vlammen hijgend en uitgeput opgeeft. Op dat moment wordt hij weggehaald en geslacht.

    De oplossing

    Deze wrede vorm van dierenmishandeling onder het mom van entertainment moet stoppen. Wij geloven dat cultuur en traditie geen excuus vormt om dieren te laten lijden.

    Dit doen wij

    Wij zetten ons in om de traditie van deze ‘brandende stieren’ in Medinaceli te stoppen. We willen de burgemeester van de stad onder druk zetten door handtekeningen van dierenliefhebbers zoals jij te overhandigen zodat deze wrede traditie zo snel mogelijk kan worden afgeschaft.

     

    Kat in Purmerend overgoten met terpentine......

     , Dichtbijredacteur    

    (Foto: , Kat Yuna) in betere tijden
     
    PURMEREND - Arme kat Yuna: ze is zondag overgoten met terpentine. ''Ze kwam binnen gerend en ik rook het meteen'', vertelt haar baasje Saskia Reerink. Ze is woedend.


    Reerink woont in de buurt van de Torenmolen in Purmerend. Voor zover bekend is tot nu toe alleen Yuna overgoten met terpentine. ''Ze huilde als een speenvarken en kon later bijna niet meer lopen.''

    Onder narcose

    Reerink besloot met de kat naar de dierenarts te gaan. ''Omdat haar kopje ook onder de terpentine zat, kwamen zij ook tot de conclusie dat het over haar heen was gegooid. Yuna moest onder narcose om haar te kunnen wassen. We moeten nu goed opletten of ze geen zweertjes in haar mond krijgt, want ze heeft zichzelf ook zitten likken'', vertelt Reerink.

    De dierenartspraktijk bevestigd aan Dichtbij.nl het verhaal van Reerink.

    Reerink wil de buurt waarschuwen voor wat volgens haar een ''kattenhater'' is. ''Ik weet ook nog steeds niet of ik haar nu naar buiten moet laten gaan of niet.''